- Cukrzyca typu 1 u dzieci/młodzieży to:
- Choroba związana z brakiem insuliny. Insulina musi być podawana z zewnątrz.
- Podana insulina obniża poziom cukru we krwi.
- Posiłek czy słodki napój (sok) podwyższa poziom cukru.
- Cukier mierzymy glukometrem lub za pomocą sensora. Prawidłowy (bezpieczny) poziom cukru: 80-140 mg/dl ( ale może też być inny zakres, ustalony przez lekarza dla konkretnego dziecka).
- Cukier, przy którym dziecko chore na cukrzycę / opiekun musi bezwzględnie zareagować: 70 mg/dl i mniej ( zbyt niski poziom cukru).
- Stan zagrożenia wymagający reakcji to zbyt niski poziom cukru (poniżej 70 mg/dl). Najczęstsze objawy, które mogą towarzyszyć zbyt niskiemu poziomowi cukru to:
- Bladość, zimne poty/nadmierna potliwość, drżenie rąk, osłabienie.
- Nietypowe zachowanie dziecka: zmiana zachowania, niepokój, brak zdolności jasnego myślenia, niewytłumaczalny smutek, agresja, problemy z mową.
- Ból głowy, głód, zawroty głowy.
- Szerokie źrenice
Później ( przy dalszym obniżeniu poziomu cukru) może nastąpić utrata przytomności, drgawki, stan zagrożenia życia.
Każde dziecko ma swoje indywidualne objawy zbyt niskiego poziomu cukru. Prawie zawsze potrafi je rozpoznać i zgłosić.
- Co należy robić, gdy dziecko czuje że ma niski cukier:
- Powinno usiąść, nie przemieszczać się ( nie wolno dziecka zostawiać samego).
- Zmierzyć poziom cukru, jeżeli ma ze sobą glukometr ( jeżeli nie ma należy zareagować tak, jak na niski poziom cukru).
- W przypadku cukru poniżej 70 mg/dl dziecko powinno zjeść kostkę dextrozy lub wypić 1 torebkę płynnej glukozy lub wypić 100 ml soku lub zjeść cukierka typu : krówka ( nie czekoladowego).
- Wykonać telefon do rodzica.
- Co należy robić w przypadku utraty przytomności:
- Bezwzględnie wstrzyknąć glukagon – podajemy w którykolwiek duży mięsień ( udo lub pośladek)- glukagon powinien być zawsze przy dziecku ( saszetka, plecak) ewentualnie w miejscu, gdzie dziecko spędza dużo czasu lub w miejscu, gdzie jest łatwy dostęp do leku.
- Ułożyć w pozycji bocznej bezpiecznej, bo lek może wywołać mdłości i wymioty.
- Posmarować glukozą dziąsła i śluzówkę policzków – nie podawać nic doustnie, bo dziecko mogłoby się zachłysnąć.
- Zadzwonić po pogotowie- 112 oraz do rodzica.
- Po wybudzeniu dziecka podać glukozę lub sok lub dextrozę (tabletkę glukozy).
- Hiperglikemia – to podwyższony poziom cukru, ponad 200mg/dl i więcej.
- Nie stanowi zagrożenia życia, wymaga reakcji po kontakcie dziecka z rodzicem.
- Co należy zrobić przed wysiłkiem fizycznym, gdyż intensywne ćwiczenia mogą znacznie obniżyć poziom cukru:
- Zmierzyć poziom cukru.
- Jeżeli wynosi poniżej 100-120 mg/dl – dziecko musi coś zjeść przed rozpoczęciem ćwiczeń.
- Jeżeli powyżej 200mg/dl – dziecko może ćwiczyć dopiero po podaniu korekty, powinno najpierw skontaktować się z rodzicem i podać odpowiednią korekcyjną dawkę insuliny.
- Cukier 120mg/dl – 189mg/dl- dziecko może ćwiczyć. W trakcie intensywnego wysiłku fizycznego dziecko powinno coś zjeść , według wcześniejszych wskazówek rodziców.
Każde dziecko indywidualnie reaguje na wysiłek fizyczny.
BARDZO WAŻNE:
Dziecko musi mieć zawsze przy sobie płynną glukozę , dextrozę ( sprasowaną glukozę w formie tabletki), sok lub cukier! Musi mieć możliwość : zmierzenia cukru, zjedzenia posiku, skontaktowania się z rodzicem.
